Over Crazyhormonen

Hoi ik ben Debbie,

In mijn tienerjaren werd ik erg ziek! Ik heb vaak een bezoek gebracht aan ziekenhuizen en vaak bloed geprikt maar nooit kwam er iets uit. Ik vermagerde sterk en mijn ouders maakte zich heel erg veel zorgen. Ze dachten dat ik een eetstoornis had. Ik volgde een opleiding voor Allround schoonheidsverzorging in Eindhoven. Ik vond dit erg leuk maar ik merkte toch altijd dat er iets was. Ik kon me slecht concentreren en ik was vaak heel erg moe! Ik voelde me anders dan andere meiden op mijn opleiding! Maar ik at heel veel en kwam geen gram aan. Tijdens de lessen behandelde we de schildklier. Ik viel bijna van mijn stoel van wat ik hoorde want daar heb ik last van! Ik heb me opnieuw laten bloedprikken en nu specifiek op de schildklier. En ja hoor ik kreeg de uitslag dat mijn schildklier op tilt was geslagen.

De ziekte van Graves werd er vastgesteld. Maak je geen zorgen dit zou snel weer goedkomen zei de huisarts als ik medicijnen zou gaan slikken. Gelukkig al mijn problemen met mijn gezondheid zouden snel verdwijnen. Maar niets was minder waar…..ik kon niet tegen de medicatie! Mijn lijf reageerde zo heftig dat ik onder de rode bulten stond die enorm jeukte. Van mijn huisarts kreeg ik een lotion tegen de jeuk maar uiteindelijk heb ik de medicatie moeten staken en werd ik doorverwezen naar een internist. De internist stuurde mij door voor een Radioactieve slok (behandeling met radioactief jodium) . De periode daarna voelde ik me als herboren ik kon alles weer aan.

Totdat ik begon te veranderen qua uiterlijk ik kwam heel veel kilo’s aan kreeg acne en begon te praten met een dikke tong. Zelfs denken was heel moeilijk. Ik voelde me dood ongelukkig! Mijn omgeving snapte er maar niets van en vonden het allemaal wel meevallen. Maar ik kwam niet meer uit bed en had het koud en wilde alleen maar slapen. Uiteindelijk teruggegaan naar de Internist en hij gaf aan dat mijn schildklier was gestopt met werken en dat ik medicijnen voor een te trage schildklier moest gaan slikken. Ik had me nog nooit zo vreselijk gevoeld een onbeschrijfelijke tijd. Ik begon weer met de medicatie maar dit keer werd het langzaam opgebouwd. Ik had dit nog nooit meegemaakt….mijn haren vielen uit en ik voelde mij waardeloos wat duurde het lang voordat ik me beter ging voelen. Eigenlijk na deze diagnose ben ik nooit meer de oude geworden. Mijn schildklierwaardes fluctueerde veel en nu op mijn 43 kan ik zeggen dat ik me iets vaker stabiel voel.

Dit verhaal is in het kort beschreven van wat ik allemaal heb meegemaakt!